عشق يعني معني يك انتظار عشق يعنی واژه هاي بيقرار
عشق يعني چشمهاي ارغوان عشق يعني گريه هاي بي امان
عشق يعني لحظه اي آبي شدن در سكوت و اشك مهتابي شدن
عشق يعني كوچه باغ خاطره عشق يعني انزوا و فاصله
عشق يعني حس غمناك حضور چشم ها در آرزوي يك عبور
عشق يعني نبض سرخ لاله ها دشتهاي سبزي از آلاله ها
عشق يعني موجي از درياي جان در تلاطم هاي امواجي نهان
عشق يعني نم نمي پاك و زلال عشق يعني آرزوهاي محال
عشق يعني وسعت تنها شدن لحظه اي هم پوچ و بي معنا شدن
عشق يعني سايه سار پونه ها عشق يعني شبنم و بابونه ها
عشق يعني گونه ها را تر كنيم عشق يعني زندگي از سر كنيم
عشق تنها راز قلب عاشق است عشق يعني اشك را باور كنيم

زندگي قشنگه اگه با تو باشه... مرگ قشنگه اگه براي تو باشه... دلتنگي قشنگه اگه به

خاطر تو باشه... من قشنگم اگه با تو باشم اما تو هرجور که باشي قشنگي

***************

عشق هرگز قادر به تملک نیست. عشق آزادی بخشیدن به دیگری است. هدیه ای نامشروط است،
عشق معامله نیست

***************

با تو از خاطره ها سرشارم. با تو تا آخر شب بیدارم . عشق من دست تو یعنی خورشید. گرمی دست تو را کم دارم . . .

این روزها که می گذرد

یک ترانه تلخ

قصه ی تنهایی های مرا می سراید

سمفونی گوش خراشی است

روزهاست پنبه دگر فایده ندارد

باید باور کنم...

تنهایم

بعد از این عشق به هر عشق جهان میخندم

هر که آرد سخن عشق به میان میخندم

من از آن روز که دلدارم رفت

به هوس بازی این بی خبران میخندم

خنده تلــخ من از گریه غم انگیزتر است

کارم از گریه گذشته که چنین می خندم

روزگاریست همه عرض بدن می خواهند

همه از دوست فقط چشم و دهن می خواهند

دیو هستند ولی مثل پری می پوشند

گرگ هایی که لباس پدری می پوشند

آنچه دیدند به مقیاس نظر می سنجند

عشق ها را همه با دور کمر می سنجند

خوب طبیعیست که یکروزه به پایان برسد

عشق هایی که سر پیچ خیابان برسد

به کودکی گفتند :عشق چیست؟

گفت : بازی

به نوجوانی گفتند : عشق چیست؟

گفت : رفیق بازی

به جوانی گفتند : عشق چیست؟

گفت : پول و ثروت

به پیرمردی گفتند : عشق چیست؟

گفت :عمر

به عاشقی گفتند : عشق چیست؟

چیزی نگفت آهی کشید و سخت گریست

به گل گفتم: عشق چیست؟

گفت : از من خوشبو تره

به پروانه گفتم: عشق چیست؟

گفت :از من زیبا تره

به خورشید گفتم عشق چیست؟

گفت: از من سوزنده تره

به عشق گفتم تو آخر چه هستی ؟؟..

گفت نگاهی بیش نیستم

ازم پرسید بخاطر کی زنده هستی

با اینکه دوست داشتم با تمام وجود داد بزنم * بخاطر تو *  بهش گفتم بخاطر هیچکس

پرسید :پس بخاطر چی زنده هستی

با اینکه دلم داد میزد *بخاطر دل تو* با یه بغض غمگین بهش گفتم  بخاطر هیچی

ازش پرسیدم :تو بخاطر چی زنده هستی

در حالی که اشک در چشمانش جمع شده بود گفت :

بخاطر کسی که بخاطر هیچ زنده است.

افسوس که *شرط عشق *رو فراموش کرده بودم !...........

دختری دلش شکست

رفت و هر چه پنجره رو به نور بود بست

رفت و هر چه داشت

یعنی آن دل شکسته را

توی کیسه زباله ریخت

پشت در گذاشت.

صبح روز بعد , رفتگر

لای خاکروبه ها

یک دل شکسته دید

ناگهان

توی سینه اش پرنده ای تپید

چیزی از کنار چشم های خسته اش

قطره قطره بیصدا چکید

رفتگر برای کفتر دلش

اب و دانه برد

رفت و تکه های آن دل شکسته را

به خانه برد

...

...

...

...

سالهاست

توی این محله

با طلوع آفتاب

پشت هر دری

یک گل شقایق است

چون که مرد رفتگر

سالهاست

عاشق است

بر صندلی چوبی نشسته بود و ژاکتی پشمی به تن داشت و چای می نوشید ؛ بی خیال . فنجان چای اما از خاطره پر بود و انگار حکایت می کرد از مزرعه چای و دختر چایکار و حکایت می کرد از لبخندش ، که چه نمکین بود و چشم هایش که چه برقی می زد

ولنتاین بر همه ی عاشقان مبارک

رز زيباييست پس دوستم دارد

ندارد چون هيچ وقت برايم رز نخريد

پر پرش مي كنم رز را

دوست دارد مرا

دوست ندارد مرا

دوست دارد مرا

ندارد اگر نه رهايم نمي كرد

دارد چون نوبت گلبرگ دوست دارد! است

ندارد اگر نه رهايم نمي كرد

دارد اگر نداشت به سراغم نمي آمد

ندارد چون از ابتدا قصدش رفتن بود

دارد اگر قصد رفتن داشت چرا از ابتدا آمد ؟

ندارد خودت خوب مي داني

دارد چون جوابم را ندادي

ندارد ، آمد كه بسوزاند دلت را !

دارد اگر نداشت چكار به دلم داشت ؟

ندارد ، دل سوزاندن عادتش بود !

دارد چون نوبت گلبرگ دوست دارد ، است

ندارد ، نوبتي هم باشد دوستت ندارد

دارد ، چون دل به دل راه دارد

ندارد ، خودت را گول نزن ، دل هم به دل راه ندارد

دارد . . .

ندارد . . .

دارد . . .

ندارد . . .

چه داشته باشد چه نداشته باشد مهم نيست

به هر حال من دوستش دارم

یک شبی مجنون نمازش را شکست
بی وضو در کوچه لیلا نشست

عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود

سجده ای زد بر لب درگاه او
پر زلیلا شد دل پر آه او

گفت یا رب از چه خوارم کرده ای
بر صلیب عشق دارم کرده ای

جام لیلا را به دستم داده ای
وندر این بازی شکستم داده ای

نشتر عشقش به جانم می زنی
دردم از لیلاست آنم می زنی

خسته ام زین عشق، دل خونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم مکن

مرد این بازیچه دیگر نیستم
این تو و لیلای تو ... من نیستم

گفت: ای دیوانه لیلایت منم
در رگ پیدا و پنهانت منم

سال ها با جور لیلا ساختی
من کنارت بودم و نشناختی

عشق لیلا در دلت انداختم
صد قمار عشق یک جا باختم

کردمت آوارهء صحرا نشد
گفتم عاقل می شوی اما نشد

سوختم در حسرت یک یا ربت
غیر لیلا برنیامد از لبت

روز و شب او را صدا کردی ولی
دیدم امشب با منی گفتم بلی

مطمئن بودم به من سرمیزنی
در حریم خانه ام در میزنی

 خداحافظ همین حالا

 همین حالا که من تنهام

 خداحافظ به شرطی که بفهمی تر شدن چشمام

 خداحافظ کمی غمگین

 به یاد اون همه تردید

 به یاد آسمونی که من و از چشم تو می دید

 اگه گفتم خداحافظ نه اینکه رفتنت ساده است

 نه اینکه میشه باور کرد دوباره آخر جاده است

 خداحافظ  واسه اینکه نبندی دل به رویاها

 بدونی بی تو و با تو

 همین رسم این دنیا 

 خداحافظ خداحافظ همین حالا خداحافظ

جدایی درد بی درمان عشق است

وقتی با تو آشنا شدم؛ درخت مهربانیت آنقدر بلند بود

که هرچه بالا رفتم آخرش را ندیدم.

معجون زیبایت آنقدر شیرین بود که هر چه نوشیدم نتوانستم

تمامش کنم.

و دریای عشقت آنقدر وسیع بود

که هرچه شنا کردم نتوانستم آخرش را ببینم

و سرانجام در آن غرق شدم....

 سلام.... 

سلامی به زیبایی عشق که مثل یک نسیم می آید و نوازش می کند و مثل یک طوفان همه جا را ویرانه می کند. خانه امشب در سکوت وهم انگیزی فرو رفته... و من اندوه را با تمام وجود احساس می کنم...ودر این سرگردانی تنها نوشتن،می توند مرهمی برای غمهایم باشد.....

امروز بعد از گذشت سه سال دست به قلم برده و بازشکافی در دل خویش باز نموده ام تا از غم  دلی گویم که بدون درد نیست.روزی  از عشق  نوشتم و آن را تولدی در زندگی نامیدمٍ، امروز از شکست می گویم و همچنین از مرگ عشق که کم از زیره خاک رفتن نیست.

                   باورم نمی شود! کاش در کنارم بود ی ، کاش میتوانستم تو را در آغوشم بگیرم و نوازش کنم....  

باورم نمیشود که از من اینهمه دور هستی و فاصله بین من و تو بیداد میکند.... 

 کاش می توانستم دستانت را بگیرم و با تو به اوج خوشبختی بروم....  

کاش میتوانستم بوسه ای بر گونه مهربانت بزنم....  

ای کاش ، کاش ، کاش... دلم بدجور هوای تو را کرده عزیزم... 

 دلم بدجور در حسرت دیدار تو هست ای بهترینم.... 

 باورم نمیشود ، این همه فاصله در بین من و تو غوغا میکند و دریای غم و دلتنگی در قلبهایمان طوفان به پا میکند ، امواج تنهایی مثل خنجر در قلبهایمان مینشیند ....  

و ای کاش در کنارم بودی ...  

کاش بودی و دلم را از امید و آرزوهای انباشته شده خالی میکردی....  

باورم نمیشد ، سخت است باور کردنش ، با نبودنت در کنارم گویا در این دنیا تنهای تنهایم ....  

بی کس ، بی نفس ، میروم با همان پاهای خسته ، در جاده ای که به آن سوی غروب خورشید ختم شده است.... 

 کاش که تو در کنارم بودی.... 

آنگاه دیگر هیچ آرزویی از خدای خویش نداشتم....  

سخت است ولی باید نشست در گوشه ای و گریست و انتظار کشید تا تو به سوی من بیایی... 

 و ای کاش تو در کنارم بودی ، باورم نمیشود رفته ای و بار سفر را بسته ای ، لم بدجور برای تو تنگ است ...  

باورم نمیشود که نمیایی...

عشق يعني يك سلام و يك درود

 عشق يعني درد و محنت در درون

 عشق يعني يك تبلور يك سرود

 عشق يعني قطره و دريا شدن

 عشق يعني يك شقايق غرق خون

 عشق يعني زاهد اما بت پرست

 عشق يعني همچو من شيدا شدن

 عشق يعني همچو يوسف قعر چاه

 عشق يعني بيستون كندن بدست

 عشق يعني آب بر آذر زدن

 عشق يعني چون محمد پا به راه

 عشق يعني عالمي راز و نياز

 عشق يعني با پرستو پرزدن

 عشق يعني رسم دل بر هم زدن

 عشق يعني يك تيمم يك نماز

 عشق يعني سر به دار آويختن

 عشق يعني اشك حسرت ريختن

 عشق يعني شب نخفتن تا سحر

 عشق يعني سجده ها با چشم تر

 عشق يعني مستي و ديوانگى

 عشق يعني خون لاله بر چمن

 عشق يعني شعله بر خرمن زدن

عشق يعني آتشي افروخته

 عشق يعني با گلي گفتن سخن

 عشق يعني معني رنگين كمان

 عشق يعني شاعري دلسوخته

 عشق يعني قطره و دريا شدن

 عشق يعني سوز ني آه شبان

 عشق يعني لحظه هاي التهاب

 عشق يعني لحطه هاي ناب ناب

 عشق يعني ديده بر در دوختن

 عشق يعني در فراقش سوختن

 عشق يعني انتظار و انتظار

 عشق يعني هر چه بيني عكس يار

 عشق يعني سوختن يا ساختن

 عشق يعني زندگي را باختن

 عشق يعني در جهان رسوا شدن

 عشق يعني مست و بي پروا شدن

 عشق يعني با جهان بيگانگى